บทกวี >> เราจะไปทางไหนกัน

เราจะไปทางไหนกัน...

เมื่อตะวันบอกลาฟ้าใส

เมฆคลุ้มกลุ้มสรวงทวงไทย

ลองไนหริ่งหรีดกรีดร้อง

มืดมนหนทางกลางเถื่อน

ห่างเพื่อนห่วงภัยทั้งผอง

หมดแล้วรุ่งสางทางทอง

ไม่มีพี่มีน้องแล้วบัดนี้

เหลือแต่ลมแล้งแห่งรัก

พัดใจให้ประจักษ์ทุกที่

กราดเกรี้ยวโบกสะบัดพัดวี

เพลงมารอึงมี่อวลเมือง

เราจะไปทางไหนกัน...

เมื่อฝันห่มไฟเสียทุกเรื่อง

สาดแสงรุมร้อนเรื่อเรือง

ขัดเคืองขุ่นข้องระคาง

วาดไฟแทนใจวาดฝัน

เมินจันทร์..หมื่นใจ..เลือกข้าง

เหลียวหน้าแลหลังรางชาง

บ้างขุ่นหมุนคว้างกลางทัพ

นั่นใช่..นี่ก็ใช่.. แล้วใครชั่ว

จับขั้ว จัดเวที เสร็จสรรพ

โพกผ้าอาภรณ์ต้อนรับ

ดับดาวทีละดวงร่วงร้าง

คนดี..ความดี..ที่ไหนหนอ

จักขับกงล้อแห่งแสงสาง

เบิกอรุณอุ่นรักนำทาง..

น้ำค้างผลิหยาดหมาดชื้น.

🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻