โคนตะขบ มีตะขาบ มันภูมิใจมีมือตีนนับพัน
หลงว่าเก่ง คิดไปเอง เดินโคลงเคลงเป็นนักเลงทั้งวัน
ไม่เคยหลบ พบใครผ่าน เป็นทะยานพุ่งเข้าใส่ทันควัน
คิดจะกัด งัดเขี้ยวใส่ ใครเป็นใครใม่ใส่ใจไล่กัดทั้งนั้น....
ตัวนิดเดียวตลอดตัวไว้แต่ตีน
มีพิษคอยกัดคน
ใครเผอเรอมาเจอะเจอก็เกือบตาย
ใครทักทายกลับชน
แล้ววันหนึ่ง มีแม่ไก่ เดินงัวเงียมาคุ้ยเขี่ยหากิน
เจ้าตะขาบ คิดกำราบ จึงตรงมาตามประสาคุ้นชิน
เสียดายแม่ไก่ เห็นเป็นหนอนใหญ่
จึงดีใจ รี่เข้าไปไล่จิกอร่อยลิ้น....
อยากจะกัด อยากอวดเก่ง
เขาเลยเล็งจิกตีให้ตาย
กัดสะบัด กัดบ่อยบ่อย
หัวตะขาบเลยหาย.....
คงไม่ต้องพูดก็รู้ ๆ กันอยู่ ว่าเขียนคนที่คุณก็รู้ว่าใคร...
ตอบลบ