เพลง [s] "ตะขาบนักเลง"

โคนตะขบ มีตะขาบ มันภูมิใจมีมือตีนนับพัน

หลงว่าเก่ง คิดไปเอง เดินโคลงเคลงเป็นนักเลงทั้งวัน

ไม่เคยหลบ พบใครผ่าน เป็นทะยานพุ่งเข้าใส่ทันควัน

คิดจะกัด งัดเขี้ยวใส่ ใครเป็นใครใม่ใส่ใจไล่กัดทั้งนั้น....

ตัวนิดเดียวตลอดตัวไว้แต่ตีน

มีพิษคอยกัดคน

ใครเผอเรอมาเจอะเจอก็เกือบตาย

ใครทักทายกลับชน

แล้ววันหนึ่ง มีแม่ไก่ เดินงัวเงียมาคุ้ยเขี่ยหากิน

เจ้าตะขาบ คิดกำราบ จึงตรงมาตามประสาคุ้นชิน

เสียดายแม่ไก่ เห็นเป็นหนอนใหญ่

จึงดีใจ รี่เข้าไปไล่จิกอร่อยลิ้น....

อยากจะกัด อยากอวดเก่ง

เขาเลยเล็งจิกตีให้ตาย

กัดสะบัด กัดบ่อยบ่อย

หัวตะขาบเลยหาย.....

เพลง [s] "นกกับหนอน"

นกน้อยตัวหนึ่งบิน หากินไปเรื่อยตามสุมทุมพุ่มไม้

นกน้อยตัวหนึ่งบิน หากินพอเหนื่อยแวะพักนอนเรื่อยไป

สบายใจเหลือเกิน

ผ่านมาเจอะเจอเอ้อเฮอเจ้าหนอนตัวใหญ่

จะจับเอาไปใส่โพรงไว้มื้อเย็นกิน

ฝ่ายเจ้าหนอนแสนเกรงกลัว

เสียงระรัวทำตัวเล็กลง

ร้องตรงตรงบอกอย่าเพิ่งเลย อย่าเพิ่งกิน

จะให้กินพรุ่งนี้...

เจ้านกน้อยงงจนพูดอะไรไม่ออก

เผลอใจไปรับคำโดยดี

อ้อยอี๋เอียง..อ้อยอี๋เอียง..แล้วบินเลยลับไป

ตื่นนอนกลับมาตรวจตราหาหนอนตัวเก่า

แปลก..แปลกจริงเราทำไมหาหนอนไม่เจอ

กว่าจะรู้ เจ้าหนอนกลายไปเป็นผีเสื้องดงาม

ร้องมาตามสายลมเบา ๆ

เจ้านกเอย..เจ้านกเอย เชิญสิ เชิญมากิน

เจ้านกน้อยงงจนทำอะไรไม่ถูก

ร้องไปตามหัวใจงง ๆ

หม่ำไม่ลง...หม่ำไม่ลง แล้วบินเลยลับไป