เราทุกคนต่างมีพ่อมีแม่
สัตว์ทุกตัว ต้นไม้ทุกต้น
ต่างก็มีพ่อ มีแม่เหมือนกับเรา
พ่อแม่ คือผู้ที่ทำให้เราเกิดมา
ท่านเลี้ยงดูเรา ให้ความอบอุ่นแก่เรา
แม้แต่โลกที่เราอยู่อาศัยก็มีพ่อแม่
พ่อแม่ของโลกคือ พระอาทิตย์
ทุกทุกเช้า...
พระอาทิตย์จะนำความร้อนและแสงสว่างมาปลุกโลก
ปลุกต้นไม้ให้คลี่ใบบานออกรับแสง
ปลุกฝูงนกกาให้บินออกจากรังไปหากิน
คนและสัตว์ต่างก็พากันตื่นจากหลับ
ทุกชีวิตบนโลกต่างต้องพึ่งพาแสงอาทิตย์
หรือแสงแดดเพื่อการมีชีวิตอยู่ทั้งนั้น
ต้นไม้ต้องการแสงแดดในการสร้างอาหารเลี้ยงตัวเองให้เจริญเติบโต
ก่อนที่จะถูกสัตว์กินพืชกัดกินเป็นอาหารอีกที
แล้วสัตว์กินพืชก็กลายเป็นอาหารของสัตว์กินเนื้อและคนเราอีกต่อหนึ่ง
น้ำเค็มในทะเลและมหาสมุทร
ก็ต้องการความร้อนจากดวงอาทิตย์
เพื่อทำให้ตัวเองกลายเป็นน้ำจืด
ทุกทุกวัน แสงอาทิตย์จะทำให้น้ำตามที่ต่างต่างระเหยกลายเป็นไอลอยขึ้นไปบนฟ้า
แล้วจับกลุ่มรวมกันเป็นก้อนเมฆ
ก่อนที่จะตกลงมาเป็นฝน
เป็นน้ำจืดให้คน สัตว์ ต้นไม้ ได้กินได้ใช้
พระอาทิตย์มีชื่อเรียกหลายชื่อ
บางทีเรียกว่า ดวงอาทิตย์
บางทีก็เรียกว่า ตะวัน
ซึ่งมาจากคำเดิมว่า ตา – วัน
เราเห็นพระอาทิตย์ขึ้นทางขอบฟ้าด้านหนึ่ง
และตกอีกด้านหนึ่ง ตรงที่เดิมทุกวัน
เราจึงเรียกขอบฟ้าด้านที่พระอาทิตย์โผล่ออกมาว่า ทิศตะวันออก
และเรียกขอบฟ้าด้านที่พระอาทิตย์ตกว่า ทิศตะวันตก
ความจริงแล้ว พระอาทิตย์ไม่ได้ขึ้นหรือตก
เพียงแต่ลอยอยู่เฉยเฉย
โลกของเราต่างหากที่หมุนไป
รอบรอบตัวเองทุกวัน
ทำให้ตาเราเห็นเป็นว่า พระอาทิตย์เคลื่อนที่ไป
และทำให้เกิด กลางวัน – กลางคืน
ใครที่มีลูกโลกจำลองอยู่ที่บ้าน
ก็ลองเอาไฟฉายมาส่องดูนิ่งนิ่ง
สมมติให้แสงไฟฉายคือ ดวงอาทิตย์
จะเห็นว่า ลูกโลกสว่างเพียงด้านเดียว
คล้ายกับ กลางวัน
ส่วนอีกด้านจะมืด
คล้ายกับกลางคืน
ทีนี้ ลองหมุนลูกโลกไปช้าช้า
ส่วนที่ถูกแสงสว่างก็จะเปลี่ยนไป
ส่วนที่เป็นกลางวันและกลางคืนก็เปลี่ยนไปด้วย
ตัวเราที่อยู่บนโลก
จึงเห็นเหมือนกับว่า พระอาทิตย์ขึ้นหรือตก
ตอนเช้าตรู่และตอนเย็นใกล้ค่ำ
เป็นเวลาที่เรามองพระอาทิตย์ด้วยตาเปล่าได้
แต่ตอนสาย ตอนเที่ยง ตอนบ่าย
เราจะมองดูพระอาทิตย์ไม่ได้เลย
เพราะที่จริง พระอาทิตย์คือลูกไฟดวงใหญ่
ที่ร้อนจัดมาก และยังใหญ่โตกว่าโลกมากมาย
สมมติว่า โลกเรามีขนาดเท่าลูกปิงปอง
พระอาทิตย์จะใหญ่กว่าลูกแตงโมเสียอีก
แต่พระอาทิตย์ก็อยู่ห่างไกลจากโลกมากเหลือเกิน
ความร้อนและแสงสว่างที่ส่องมายังโลก
จึงเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อยเท่านั้น
อีกทั้งโลกของเรา ยังมีชั้นอากาศหนาหนา
เรียกว่า บรรยากาศ
เหมือนผ้าม่านผืนใหญ่ คอยห่อหุ้มโลกอยู่
โลกของเราจึงยังคงอบอุ่นสบาย
ผ้าม่านอากาศผืนใหญ่ที่เรียกว่า บรรยากาศ นี้
อาจบางลงได้ ถ้าเราไม่ช่วยกันรักษา
ลองคิดดูสิว่า ถ้าผ้าม่านอากาศผืนนี้บางลง
อะไรจะเกิดขึ้นกับโลกที่เราอยู่อาศัย...