บทกวี >> โลกสีขาวของหนู

 

โลกสีขาวของหนูอยู่ที่ไหน

มันอยู่ในกระดาษวาดเขียนหนู

หรืออยู่ในชอล์คที่ถือในมือครู

หรือเป็นเพียงคำหรูหรูหนูเคยฟัง

โลกสีขาวอยู่ไหนหนูไม่เห็น  

ตั้งแต่เช้าจรดเย็นไม่เห็นหวัง

เห็นแต่รอยขาดวิ่นอันภินท์พัง

กับคราบอันเกรอะกรังประดังประเด

ลับแววตาฝ่าสายลมจนคมกริบ

เพ่งกระพริบตามทางไม่ห่างเห

โลกวิมุติทรุดซวนแกมรวนเร

เหมือนพ่ายพับกับเสน่ห์แห่งโลกีย์

โลกสีขาวจึงวันนี้กลายสีหม่น

ฉาบทะเลผู้คนอยู่ทุกที่

เกลื่อนความหมองนองน้ำตาล้นราคี

เปล่งประกายความดีด้วยสีดำ 

สารคดีสำหรับเด็ก เรื่อง พระอาทิตย์แสนดี

สารคดีเด็ก : พระอาทิตย์แสนดี  💓 👀

เราทุกคนต่างมีพ่อมีแม่
สัตว์ทุกตัว ต้นไม้ทุกต้น
ต่างก็มีพ่อ มีแม่เหมือนกับเรา
พ่อแม่ คือผู้ที่ทำให้เราเกิดมา
ท่านเลี้ยงดูเรา ให้ความอบอุ่นแก่เรา
แม้แต่โลกที่เราอยู่อาศัยก็มีพ่อแม่
พ่อแม่ของโลกคือ พระอาทิตย์

ทุกทุกเช้า...
พระอาทิตย์จะนำความร้อนและแสงสว่างมาปลุกโลก
ปลุกต้นไม้ให้คลี่ใบบานออกรับแสง
ปลุกฝูงนกกาให้บินออกจากรังไปหากิน
คนและสัตว์ต่างก็พากันตื่นจากหลับ

ทุกชีวิตบนโลกต่างต้องพึ่งพาแสงอาทิตย์
หรือแสงแดดเพื่อการมีชีวิตอยู่ทั้งนั้น

ต้นไม้ต้องการแสงแดดในการสร้างอาหารเลี้ยงตัวเองให้เจริญเติบโต
ก่อนที่จะถูกสัตว์กินพืชกัดกินเป็นอาหารอีกที
แล้วสัตว์กินพืชก็กลายเป็นอาหารของสัตว์กินเนื้อและคนเราอีกต่อหนึ่ง

น้ำเค็มในทะเลและมหาสมุทร
ก็ต้องการความร้อนจากดวงอาทิตย์
เพื่อทำให้ตัวเองกลายเป็นน้ำจืด

นิทานสราญใจ : เรื่อง "หนูแพงรวยเพื่อน"

เด็กหญิงแพง มีเพื่อนมากมาย

ทั้งหญิงทั้งชาย สัตว์น้อยนานา


หนูตัวนิด แมลงปอตัวน้อย

เจ้ากบเล็กจ้อย
จิ้งโกร่งเพื่อนยาสี่สหาย รักใคร่กันดี
เพราะแพงใจดี มีใจเมตตา

รักสัตว์เลี้ยง ไม่ทิ้งไม่ขว้าง
ทุกวันยามว่าง เล่นหัวเฮฮา


อ้าว..เอ๊ะ..ว้า..! ต้องเลิกแล้วซี
คุณพ่อเรียกนี่ ต้องรีบไปหา

ไปก่อนละ สวัสดีเกลอ
อยู่ดีนะเออ เดี๋ยวแพงกลับมา
ดีใจจัง พ่อชวนไปเที่ยว
ไร่นาป่าเขียว หนูแพงยิ้มร่า

พร้อมแล้วละ ทั้งเสบียงกรัง
ข้าวของรองนั่ง มา..ขึ้นรถมา
ผ่านเขตเมือง ตัดตรงตามทาง

ชานกรุงทุ่งกว้าง จุดหมายปลายนา
เพลินชมป่า ละเมาะหมู่ไม้
ดอกหญ้าฟ้าใส สวยงามนักหนา

โน่น..ขุนเขา โน่นนกเล่นลม
ผลัดชวนชี้ชม

กันตามประสา

เห็นทิวไม้ ชายไร่ริมทาง

ไม้บานลานกว้าง ดูดูเข้าท่า

จอดตรงนี้ แม่ว่าดีไหม

เอาซิตามใจ อยากพักเต็มประดา

อ่อ..อี๊..ออ แมลงปอปีกใส

มาได้ยังไง นะเจ้าเพื่อนยา

ดี..ดี๊..ดี ได้มีเพื่อนเล่น

กลางสายลมเย็น ทุ่งกว้างกลางนา

เดี๋ยวก่อนจ้ะ มานั่งพักก่อน

เหนื่อยหายคลายร้อน ค่อยเล่นดีกว่า

พ่อยิ้มแต้ แม่หยิบของข้าว
แพงเปิดกระเป๋า โอ๊ย..ตายละวา
มากันครบ หนู, กบ, ปอ, โกร่ง
ไหนให้อยู่โยง เฝ้าบ้านนี่นา
สี่สหาย บิดกายเผ่นแผล็ว
ไม่พูดด้วยแล้ว เผ่นหนีดีกว่า
แพงเอ๋ยแพง แข็งแรงกว่าใคร
เก่งจริงวิ่งไล่ ให้ทันสิวา
ก็ได้..ก็ได้ แพงวิ่งไล่ตาม
ทั่วทั้งสนาม สรวลเสเฮฮา

ดอกไม้บาน ริมธารน้ำใสโยกกิ่งเอนไกว   พริ้วไหวเริงร่า

ใกล้คนดี ชีวีสดใส

ชื่นฉ่ำหัวใจ เป็นของธรรมดา

เผลอวิ่งเล่น ไล่ตามสหาย
เดี๋ยวเดียวรอบกาย     หลายสัตว์ตามมา
 

มาแล้วค่ะ คุณพ่อคุณแม่

โอ๊ย..ตายแน่แน่ เป็นพรวนตามมา

เพื่อนทั้งนั้น นั่นเพื่อนนี่เพื่อน

ทิ้งทางกลางเถื่อน หวังร่วมชายคา

พ่อกับแม่ ได้แต่มองตา

ยิ้มพรายส่ายหน้า เอ้า..มาก็มา.

[s] จ้ำจี้...ดอกไม้ไทย [s]

จ้ำจี้..มะลิวัลย์        นมสวรรค์ ชองระอา

ชะลูด เฟื่องฟ้า        สายหยุด มะลุลี

อินทนิล โปร่งฟ้า    โนรา บานบุรี

อัญชัน ปันหยี        การเวก ช้องแมว

ประดู่ กระดังงา        รกฟ้า นมแมว

ลำดวน เกด แก้ว    ติ้ว แต้ว นนทรี

อิน จัน คูน แค        บุนนาก สารภี

พิกุล จำปี         ศรีตรัง ลั่นทม

จ้ำจี้ดอกไม้ไทย     ตาใช้ ยายชม

คุณปู่เคยดม        หอมไปติดย่าเลย

นิทาน ก.ไก่ 🐓 "ก.ไก่ ชมดง"

ก ไก่ ไล่กิ้งก่า ก-กา แลเก้งกวาง

ข ไข่ ใครมาวาง ขืนทิ้งขว้างเขาจะขอ

ฃ ฃวด หายไปไหน ใครทิ้งไว้ในป่าหนอ

ค ควาย ไล่ชนตอ ลับคมเขาเหลาคมคง

ฅ คน หัวหยักหยัก บ้างคือยักษ์ในไพรพง

ฆ ฆ่า สัตว์ป่าดง เลอะเลือนหลงไร้เมตตา

ง งู ดูให้ดี ประโยชน์มีมากเชียวนา

จ จิบ จอก จาบคา บินเริงร่าลัดฟ้าไกล
ฉ โฉบ เฉี่ยวฉับฉับอินทรีจับปลาตัวใหญ่

ช ช้าง งาหายไป โหยหวลไห้หาไม่เจอ

ซ ซาก สัตว์เรียงราย น่าใจหายใช่ไหมเธอ

ฌ เฌอ ใช่กระเชอ ฌ เออ เฌอคือต้นไม้

ญ หญ้า ระบัดยอด แทงตลอดทุกที่ไป

ฎ กฎ กำหนดไว้ โลกอยู่ได้ด้วยการุณ

ฏ รกชัฏ สัตว์ชอบซุก ยามภัยรุกเข้าซุกซุน

ฐ ฐาน ถิ่นค้ำจุน คอยเกื้อหนุนอุ่นกายใจ

ฑ ไพฑูรย์ เพชรตาแมว คือดวงแก้วสีไม้ไผ่

ฒ เฒ่า มากวุฒิวัย อย่าเผลอไผลล้อลามปาม

ณ คุณ ใดหลายหลาก โทษยิ่งมากเป็นเงาตาม

ด ดอก ไม้แสนงาม สะพรึบพรั่งทั้งดงดอย

ต ต่อ แตน เต็มต้น แตกตื่นตนตั้งตาต่อย

ถ ถ้ำ งามหินย้อย ริกริกร่อยทุกเถื่อนทาง

ท ทุ่ง โล่งครั้งนั้น เกลื่อนสมัน ทราย เก้ง กวาง

ธ ธรรมชาติสร้าง ใช่มล้างจนสูญพันธุ์

น นก เกลื่อนฟ้าคราม
คือความงามและความฝัน

บ ใบไม้ไหวสั่น พริ้วพร่างพรมห่มคลุมดิน

ป ป่าไม้ลำธาร ดุจดังบ้านของชีวิน

ผ ผีเสื้อผกผิน กระซิบบอกสายลมไกว

ฝ ฝน หล่นจากฟ้า หอย ปู ปลา เริงน้ำใส

พ พืช แพร่พฤกษ์ไพร สูงลดหลั่นหลายชั้นเชิง

ฟ ฟัน ขบขวับขวับ กุบกุบกับหยุดยืนเบิ่ง

ภ ภู ชะวากเวิ้ง สายน้ำตกซ่าโครมครืน

ม แมลง แข่งขับขาน สอดประสานเพลงกลางคืน

ย ใย ระโยงยื่น

ยะยับย้ำสีเงินยวง

ร รัง รวง และรู ร้อยรักอยู่ทุกรังรวง

ล ลิงชอบควักล้วง เขาจึงลวงเจ้าไปขาย

ว วัวแดง กระทิง โคไพร มหิงส์ วิ่งเร้นกาย

ศ โศก เศร้าเสียดาย เขาคิดร้าย เจ้าจึงจำ

ษ ฤาษี ชีไพรเอย วอนจงเผยชี้ทางนำ

ส เสือ สางสัตว์ส่ำ ล้วนรักตนเช่นคนเรา

ห หาง ห้อยโหนไม้ ปัดริ้นไรพอบรรเทา

ฬ ฬา ฬ่อ คำเก่า  เดี๋ยวนี้เขาใช้ ล.ลิง

อ อารักขาไว้ เถิดดวงใจในทุกสิ่ง

ฮ โฮก ฮูมดังจริง นกฮูกนิ่งมองตาโต.

https://planetpt.blogspot.com/search/label/%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%AD 

เพลงกล่อมเด็ก [s] ขวัญพ่อ

หลับเถิดนอน...ลูกนอนหลับฝัน

ฝันถึงวันคืนสุขแสนดี

ตราบพ้นวันผ่านเดือนและปี

พ่อนี้คอยอยู่เคียง...

ฝันถึงวันที่ดอกไม้บาน

กลิ่นหอมนานอวลผ่านไพรพง

ดั่งขวัญ..เจ้าเอย ยืนหยัดมั่นคง

ที่ตรงนั้นคือสุขสดใส...

หลับเถิดฝัน..ลูกนอนหลับฝัน

ฝันถึงวันเดินสู่เส้นชัย

หากแม้นมีขวากหนามกล้ำกราย

พ่อคุ้มภัยเจ้าเอง...
ขวัญเจ้าเอย...อย่าเลยลับลา

ฝากเจ้าพาเพลงจากดวงใจ...พ่อนี้

ขอพรมวลหมู่เทพไท

กอดเจ้าไว้...นอนเถิดคนดี

ลูกเหมือนดังแก้วตาขวัญใจ

พ่อคุ้มภัยเจ้าเอง..

พ่อคุ้มภัยเจ้าเอง...

 

นิทานอนุบาล 🎐 เรื่อง "วันว่างของหนูหวาน"

คุณพ่อ คุณแม่ไม่อยู่

วันนี้คุณหนู จะต้องอยู่บ้าน

เอ..หนูจะทำอะไรดี

เออคงเข้าที เล่นทำอาหาร

ตี๊ต่างว่าหนูเป็นกุ๊ก

มีหมีปุ๊กลุก คอยช่วยรับประทาน

นี่ไง ในครัวมีผัก

ทั้งถั่วทั้งฟัก มะเขือ แตงร้าน

ทีนี้ก็ต้องมีมีด

เอาไว้ใช้กรีด ใช้หั่น ใช้ฝาน

เล่มนี้เล็กดีสีสวย

แถมคมดีด้วย คงใช้ได้นาน

เอาละนะ.. ถึงเวลาหั่นแล้ว

ผักนอนเข้าแถว รอปรุงอาหาร

นี่เลย ถั่วฝักยาวก่อน

ตัดเป็นท่อนท่อน สนุกสนาน

ต่อไป แตงร้านกลมยาว

หั่นเป็นแว่นขาว เรียงไว้เต็มจาน

ตานี้ ก็มะเขือเปราะ

แหมกลมเหมาะเจาะ น่าฝาน น่าฝาน

โอ๊ยโย๋ อะไรกันนี่

อยู่อยู่นิ้วชี้ โดนมีดบาดผ่าน

เจ๊บ..เจ็บ เลือดไหลด้วยซี

จะทำไงดี ไม่มีใครอยู่บ้าน

รู้แล้ว ต้องใช้ผ้าพัน

ผ้าพันแผลนั่น อยู่ชั้นบนบ้าน

วิ่งตื๋อ ขึ้นบนบันได

หยิบผ้าพันไว้ พอหายเจ็บซ่าน

โอ๊ะโอ๋ ตามมาทำไม

ผ้าพันแผลม้วนใหญ่ ไล่ตามหนูหวาน

ไป..ไป๊ อย่าตามมานะ

เจ้าผ้าเกะกะ อย่ามาเพ่นพ่าน

ไชโย.. แม่มาพอดี

แม่จ๋าช่วยที หนูแสนรำคาญ

อุ๊ยตาย เป็นอะไรล่ะนี่

มีดบาดละซี โถ..น่าสงสาร

คุณแม่ ทำแผลให้ใหม่ 

หอมขวา หอมซ้าย จนหนูยิ้มหวาน

เข็ดแล้ว หนูจะไม่เป็นกุ๊ก

ไม่เห็นจะสนุก ตอนเลือดแดงฉาน

รู้แล้ว อยากเป็นอะไร

หนูบอกก็ได้ อยากเป็นพยาบาล...!!! 

https://planetpt.blogspot.com/search/label/%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%AD