นกน้อยตัวหนึ่งบิน หากินพอเหนื่อยแวะพักนอนเรื่อยไป
สบายใจเหลือเกิน
ผ่านมาเจอะเจอเอ้อเฮอเจ้าหนอนตัวใหญ่
จะจับเอาไปใส่โพรงไว้มื้อเย็นกิน
ฝ่ายเจ้าหนอนแสนเกรงกลัว
เสียงระรัวทำตัวเล็กลง
ร้องตรงตรงบอกอย่าเพิ่งเลย อย่าเพิ่งกิน
จะให้กินพรุ่งนี้...
เจ้านกน้อยงงจนพูดอะไรไม่ออก
เผลอใจไปรับคำโดยดี
อ้อยอี๋เอียง..อ้อยอี๋เอียง..แล้วบินเลยลับไป
ตื่นนอนกลับมาตรวจตราหาหนอนตัวเก่า
แปลก..แปลกจริงเราทำไมหาหนอนไม่เจอ
กว่าจะรู้ เจ้าหนอนกลายไปเป็นผีเสื้องดงาม
ร้องมาตามสายลมเบา ๆ
เจ้านกเอย..เจ้านกเอย เชิญสิ เชิญมากิน
เจ้านกน้อยงงจนทำอะไรไม่ถูก
ร้องไปตามหัวใจงง ๆ
หม่ำไม่ลง...หม่ำไม่ลง แล้วบินเลยลับไป
น่ารักดีค่ะพ่อ แต่งไว้เมื่อไหร่ ไม่เห็นเคยได้ฟังเลย
ตอบลบ