-->
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ด.เด็กเด็ก แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ด.เด็กเด็ก แสดงบทความทั้งหมด

วันเสาร์ที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2566

บทกวี >> โลกสีขาวของหนู

 planetp - บทกวี

โลกสีขาวของหนูอยู่ที่ไหน

มันอยู่ในกระดาษวาดเขียนหนู

หรืออยู่ในชอล์คที่ถือในมือครู

หรือเป็นเพียงคำหรูหรูหนูเคยฟัง


โลกสีขาวอยู่ไหนหนูไม่เห็น  

ตั้งแต่เช้าจรดเย็นไม่เห็นหวัง

เห็นแต่รอยขาดวิ่นอันภินท์พัง

กับคราบอันเกรอะกรังประดังประเด


ลับแววตาฝ่าสายลมจนคมกริบ

เพ่งกระพริบตามทางไม่ห่างเห

โลกวิมุติทรุดซวนแกมรวนเร

เหมือนพ่ายพับกับเสน่ห์แห่งโลกีย์


โลกสีขาวจึงวันนี้กลายสีหม่น

ฉาบทะเลผู้คนอยู่ทุกที่

เกลื่อนความหมองนองน้ำตาล้นราคี

เปล่งประกายความดีด้วยสีดำ 

วันอังคารที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

สาระนิทาน ชุด ไม้ไทยใจดี 🌿 "ไผ่น้อย..ธรรมดา"

สารนิทาน ไม้ไทยใจดี https://planetpt.blogspot.com/ในป่าเบญจพรรณ
มีพันธุ์ไม้ใหญ่น้อย นับร้อยนับพัน
พ่อแม่พี่น้องของฉัน
ต่างเกิด โต ตาย ที่นั่น เสมอมา

ฉันเป็นพืชตระกูลหญ้า
แต่ต้นโตกว่า เลยเรียกกันว่า"ไผ่"
ญาติพี่น้องมากหน้า มีหน้าตาแตกต่างกันไป
บ้างใบเล็ก บ้างใบใหญ่
บ้างเป็นพุ่ม บ้างเป็นกอ
แต่ล้วนตั้งลำแบ่งข้อ แตกหน่อที่ตา

เขาว่ากันว่า ฉันคล้ายผู้หญิง
ดูดูก็จริง เพราะฉันอ่อนไหว
ฉันชอบร้องเพลง ฉันชอบลู่ลม
เป็นเหมือนม่าน เหมือนพรม
ช่วยกันห่มไม้ใหญ่

ถึงคราวฟ้าพิโรธ ลงโทษป่าด้วยไฟ
ฉันก็พลอยผสม ระเริงลมเต็มที่
ที่ฉันทำอย่างนี้ เธอคงว่าไม่ดีใช่ไหม

แต่ที่จริงฉันทำเพื่อไม้อ่อน
เขาอ้อนวอนขอเติบใหญ่



https://planetpt.blogspot.com/
ฉันจึงต้องเปิดป่า ให้ใบหญ้าได้ระบัด
เป็นโรงอาหารของสัตว์ นานา

วันพุธที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2556

นิทานชวนเพลิน 🦅 เรื่อง "นกแสงตะวัน"

นิทานหน้าจอ  นกแสงตะวัน  https://planetpt.blogspot.com/ฤดูหนาวปีนั้นช่างยาวนานเหลือ เกิน   ยาวนาน เสียจนท้องทุ่งเขียวขจี อันเป็นถิ่นที่อยู่ของสัตว์นานาชนิด   ต้องเปลี่ยนแปลงไป  ทุกหนทุกแห่งกลับกลายเป็นสีขาวโพลนของหิมะที่โปรยปรายลงมาอย่างไม่รู้จักจบสิ้น  แผ่คลุมความหนาวเย็นอันร้ายกาจกินอาณาบริเวณไปไกลแสนไกล

     สัตว์ต่าง ๆ พากันอพยพหนีหนาวไปจนสิ้น  บ้างที่หนีหนาวไม่ทัน    ก็ค่อย ๆ ทยอยล้มตายไปเป็นจำนวนมาก  ส่วนที่เหลืออยู่ก็อ่อนล้าโรยแรงลงไปทุกที  แม้แต่นกอินทรี ผู้ได้ชื่อว่า ราชาแห่งท้องทุ่งกว้าง  ก็ยังทนท้าความหนาวเย็นไม่ไหว  จำยอมละทิ้งความหยิ่งผยอง  ทิ้งตัวจากยอดไม้ลงมานอนฟุบอยู่กับกองหิมะอย่างสิ้นเรี่ยวแรง

         ห่างออกไปตรงชายเนิน  นกแซงแซวกับนกกาเหว่านอนทอดตัวนิ่งอยู่ใกล้ ๆ กัน  ไม่มีใครรู้ว่า นกทั้งสองเพียงแค่สลบไสลหรือลาจากโลกนี้ไปแล้ว  แต่ก็นั่นแหละ  ถึงยังมีชีวิตอยู่ก็คงยากที่จะหาความช่วยเหลือจากใครได้  เพราะในยามนี้  ทุกชีวิตล้วนตกอยู่ในสภาพเดียวกันทั้งนั้น  หนาว  เหนื่อย  และหิว  สิ่งเดียวที่พอจะทำได้ก็คือ  ประคองชีวิตให้รอด  เพื่อรอให้ฤดูหนาวอันทารุณนี้ได้ผ่านพ้นไปโดยเร็ว

นิทาน   นกแสงตะวัน        เจ้านกแสงตะวัน  มองความเป็นไปบนท้องทุ่งกว้างแห่งนี้ด้วยความเศร้าใจ  มันรู้สึกสงสารเพื่อนนกที่กำลังถูกทำร้ายจากความหนาวเย็นเป็นยิ่งนัก  ตัวมันเอง โชคดีที่ทิ้งถิ่นไปหากินทางใต้เสียนาน  โดยไม่ทันล่วงรู้มาก่อนว่าจะกลับมาเจอสภาพอากาศเลวร้ายเช่นนี้เข้า   ในตอนแรก  มันตั้งใจจะบินผ่านเลยไปเหมือนกับเพื่อน ๆ ของมัน  แต่เมื่อเหลือบเห็นเป็ดป่าฝูงหนึ่งกำลังดิ้นกระเสือกกระสนอยู่เหนือผิวน้ำ ที่กำลังแข็งตัวอยู่เบื้องล่าง  หมายที่จะโผบินขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างสิ้นหวัง  มันจึงตัดสินใจบินแยกจากฝูงลงมาเกาะบนยอดไม้บริเวณนั้น  และเพียงกวาดสายตามองไปรอบ ๆ    นกแสงตะวันก็พอจะคาดเดาได้ว่า  เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในทุ่งกว้างแห่งนี้ ร้ายแรงเกินกว่าที่มันจะนิ่งเฉยอยู่ได้

วันพฤหัสบดีที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2556

สารคดีสำหรับเด็ก เรื่อง พระอาทิตย์แสนดี


สารคดีเด็ก : พระอาทิตย์แสนดี  💓 👀
นิทานหน้าจอ  พระอาทิตย์แสนดี

สารคดีเด็ก (๑) พระอาทิตย์..แสนดี

เราทุกคนต่างมีพ่อมีแม่
สัตว์ทุกตัว ต้นไม้ทุกต้น
ต่างก็มีพ่อ มีแม่เหมือนกับเรา
พ่อแม่ คือผู้ที่ทำให้เราเกิดมา
ท่านเลี้ยงดูเรา ให้ความอบอุ่นแก่เรา
แม้แต่โลกที่เราอยู่อาศัยก็มีพ่อแม่
พ่อแม่ของโลกคือ พระอาทิตย์

นิทานหน้าจอ พระอาทิตย์แสนดีทุกทุกเช้า...
พระอาทิตย์จะนำความร้อนและแสงสว่างมาปลุกโลก
ปลุกต้นไม้ให้คลี่ใบบานออกรับแสง
ปลุกฝูงนกกาให้บินออกจากรังไปหากิน
คนและสัตว์ต่างก็พากันตื่นจากหลับ
พระอาทิตย์จะนำความร้อนและแสงสว่างมาปลุกโลก

ทุกชีวิตบนโลกต่างต้องพึ่งพาแสงอาทิตย์
หรือแสงแดดเพื่อการมีชีวิตอยู่ทั้งนั้น


ต้นไม้ต้องการแสงแดดในการสร้างอาหารเลี้ยงตัวเองให้เจริญเติบโต
ก่อนที่จะถูกสัตว์กินพืชกัดกินเป็นอาหารอีกที
แล้วสัตว์กินพืชก็กลายเป็นอาหารของสัตว์กินเนื้อและคนเราอีกต่อหนึ่ง
ทุกชีวิตบนโลกต่างต้องพึ่งพาแสงอาทิตย์ หรือแสงแดดเพื่อการมีชีวิตอยู่ทั้งนั้น
น้ำเค็มในทะเลและมหาสมุทร
ก็ต้องการความร้อนจากดวงอาทิตย์
เพื่อทำให้ตัวเองกลายเป็นน้ำจืด

วันอังคารที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

สาระนิทาน ชุด ไม้ไทยใจดี 🍌"เรื่อง กล้วย..กล้วย"

ฉันคือต้นไม้ธรรมดา รูปร่างหน้าตาแบบกล้วยกล้วย
ฉันคือต้นไม้ธรรมดา
รูปร่างหน้าตาแบบกล้วยกล้วย
ไม่เคยรู้สึก รู้สา
ก็จริงนี่นา  ฉันชื่อ...กล้วย

  ฉันชอบบุกเบิกดงดอน
ตามป่าเมืองร้อน ป่าดิบเขา
ห่มดินให้แล้งหาย..คลายร้อนเร่า
ปลุกพืชหลายเหล่า  มาเป็นเพื่อนคุย

ฉันชอบบุกเบิกดงดอน ตามป่าเมืองร้อน ป่าดิบเขา
จากป่ามาเคียงรั้วบ้าน
ยืนอยู่เหย้า ประจำยาม
พร้อมพวกพี่น้อง..เพื่อนน้ำ
กำหนดนามแตกต่างกันไป




กล้วยหอม  กล้วยน้ำว้า  กล้วยตานี
กล้วยมณี  กล้วยหักมุก  กล้วยไข่

พี่น้อง..เพื่อนน้ำ กำหนดนามแตกต่างกันไป
กล้วยนาก  กล้วยเล็บมือ  กล้วยน้ำไท
กล้วยใต้  กล้วยส้ม  กล้วยหอมจันทร์

วันเสาร์ที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2553

นิทานเพลง : หนูกรุง - หนูนา



ภาพถ่าย

หนูนา: เกิดมาเป็นหนูนา ปัญหามันมีมากมาย
วันวันว้าวุ่นวาย คอยหลบกายซ่อนตัวทั้งเดือนทั้งปี คอยหนีศัตรู
ทั้งคนทั้งงู เหยี่ยวร้ายควายวัว
ทุกคนทุกตัว น่ากลั๊ว..น่ากลัว....(น่าเบื่อด้วย..)

(ร้องแร็พ) เฮ้อ..ชีวิตมันมีแต่ทุกข์
นั่งลุกก็ไม่ค่อยสบาย
ใคร ๆ เขาชอบคิดร้าย ข้าวปลาเสียหาย เขาก็โทษหนูนา
อยากไปซะให้พ้น ๆ ชีวิตอลวน บนดินบนหญ้า
เอ๊ะ! ใครแว้บไป แว้บมา

หนูกรุง : สวัสดีหนูนา ฉันมาเยี่ยมเธอ
หนูนา : โอ๊ะ โอ๋ หนูกรุงนี่นา สวัสดีจ้ะ ดีใจที่ได้เจอ
กำลังคิดถึงเชียวเออ...
หนูกรุง : มีเรื่องอะไรเหรอ
หนูนา : ก็เบื่อน่ะซี
หนูกรุง : ถ้างั้นไปมั้ยล่ะกับฉัน ไปเที่ยวกรุงกัน เดี๋ยวก็มันไปเอง
มีทั้งแสงสี เสียงเพลง ร้องรำบรรเลง ครื้นเครงน่าดู



หนูนา : อือม์..ก็ดี ก็ดีเหมือนกัน รีบไปเลยงั้น ฉันอยากจะรู้
หนูกรุง : แหม..ใจเร็วจริงนะ น้องหนู
หนูนา : อ้าว..ก็อยากไปดู
หนูกรุง : งั้นไปเลยไป...โลด


ดนตรีเปลี่ยน แทรกเสียงความวุ่นวายในเมือง..เสียงรถ..
เสียงเบรก.. มอเตอร์ไซค์..นกหวีด..คนพูด..เสียงจ้อกแจ้กจอแจ
หนูกรุง : (ตะโกน) เร็วเข้า ทางนี้..ทางนี้.. (เสียงวิ่งคึ่ก คึ่ก)


หนูนา : โอ๊ย...คนยังกะมด รถก็เป็นล้าน ควันก็เม้น..เหม็น..
หนูกรุง : ใจเย็น..ใจเย็น..ใจเย็น..
ก็อย่างที่เห็น นี่ละ เมืองกรุง
หนูนา : โอย..ย หัวมันปั่น ดูมันยู้ง..ยุ่ง
หนูกรุง : ก็อย่างนี้แหละลุง ไม่เห็นจะเป็นไร
หนูนา : บรื๊อว์..ว แล้วก็นั่น แมวตั้งหลายตัว
หนูกรุง : ไม่เห็นต้องไปกลัว
หนูนา : โธ่...ไม่กลัวได้ไง
หนูกรุง : โอ๋...โอ๋...ไม่ต้องตกใจ
ค่อย ๆ เดินไป เดี๋ยวก็ถึงบ้านแล้ว...


(ดนตรีทำนองร้อง ๑ ขึ้นบาง ๆ เบา ๆ แล้วค่อย ๆ ดังขึ้น หนาขึ้น
หนูกรุงร้อง)

หนูกรุง : เกิดมาเป็นหนูกรุง อีรุงตุงนังทั้งวัน
แมวเป็นร้อยเป็นพัน ยังหลบทันทุกที
ทั้งควันรถยนต์ ทุกหนแห่งรุม
ทั้งคนชุกชุม โหด ร้าย เลว ดี
ทั้งเดือนทั้งปี ตี่ตะลิดติ๊ดตี ยังสบาย...

(ร้องแร็พ ๒)
หนูนา : เอ๊ะ! แปลกจริง หนูกรุงนี่แปลก
ฉันแทบสติแตก แต่เธอยังเก่ง
หนูกรุง : ใครว่า...?
หนูนา : ฉันว่าเอาเอง ก็เห็นร้องเพลง เหมือนไม่เดือดร้อนเลย
หนูกรุง : เดือดร้อน น่ะ..มันเดือดร้อน
แต่ไม่ทุกข์ร้อน มันก็เลยเฉย ๆ
หนูนา : เอ๊ะ! พูดอะไร ไม่เข้าใจเลย
หนูกรุง : โธ่เอ๊ย ๆ ของมันง่ายจะตาย

( Melody 2 – หนูกรุงร้อง)
ทำใจให้มันสนุก จะนั่งจะลุก มันก็สบาย
ลองใจมันไม่เสียหาย อยู่ไหนก็อยู่ได้ จริงไหมล่ะเพื่อน
ทำใจให้มันสนุก จะนั่งจะลุก มันก็สบาย
ลองใจบอกไม่เป็นไร มันก็ไม่เป็นไร จริงไหมล่ะเกลอ
ทุกสิ่งแปลกตาน่ากลัว ดูแล้วเวียนหู ไม่เอาดีกว่า
หนูกรุง : อ้าว... ก็ไหนบอกว่า เบื่อบ้านนาไง
(หนูนาร้องเพลง)
ทำใจให้มันสนุก จะนั่งจะลุก มันก็สบาย
ลองใจมันไม่เสียหาย อยู่ไหนก็อยู่ได้ จริงไหมล่ะเพื่อน

หนูกรุง : เออ…เออ...ใช่แล้ว...ใช่แล้ว...

(หนูกรุง หนูนา ร้องพร้อมกัน – Melody 2)
ทำใจให้มันสนุก จะนั่งจะลุก มันก็สบาย
ลองใจมันไม่เสียหาย อยู่ไหนก็อยู่ได้ จริงไหมล่ะเพื่อน
ทำใจให้มันสนุก จะนั่งจะลุก มันก็สบาย
ลองใจบอกไม่เป็นไร มันก็ไม่เป็นไร จริงไหมล่ะเกลอ

(ซ้ำ...เฟด..จนจบ)

วันพฤหัสบดีที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2553

เพลง [s] "นกกับหนอน"

เพลง [s] "นกกับหนอน"


นกน้อยตัวหนึ่งบิน หากินไปเรื่อยตามสุมทุมพุ่มไม้
นกน้อยตัวหนึ่งบิน หากินพอเหนื่อยแวะพักนอนเรื่อยไป
สบายใจเหลือเกิน

ผ่านมาเจอะเจอเอ้อเฮอเจ้าหนอนตัวใหญ่
จะจับเอาไปใส่โพรงไว้มื้อเย็นกิน
ฝ่ายเจ้าหนอนแสนเกรงกลัว
เสียงระรัวทำตัวเล็กลง
ร้องตรงตรงบอกอย่าเพิ่งเลย อย่าเพิ่งกิน

จะให้กินพรุ่งนี้...

เจ้านกน้อยงงจนพูดอะไรไม่ออก

เผลอใจไปรับคำโดยดี
อ้อยอี๋เอียง..อ้อยอี๋เอียง..แล้วบินเลยลับไป
อ้อยอี๋เอียง..อ้อยอี๋เอียง..แล้วบินเลยลับไป
ตื่นนอนกลับมาตรวจตราหาหนอนตัวเก่า
แปลก..แปลกจริงเราทำไมหาหนอนไม่เจอ
กว่าจะรู้ เจ้าหนอนกลายไปเป็นผีเสื้องดงาม
ร้องมาตามสายลมเบา ๆ
เจ้านกเอย..เจ้านกเอย เชิญสิ เชิญมากิน

เจ้านกน้อยงงจนทำอะไรไม่ถูก
ร้องไปตามหัวใจงง ๆ
หม่ำไม่ลง...หม่ำไม่ลง แล้วบินเลยลับไป

หม่ำไม่ลง...หม่ำไม่ลง แล้วบินเลยลับไป

วันพฤหัสบดีที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2552

นิทานสราญใจ : เรื่อง "หนูแพงรวยเพื่อน"

เด็กหญิงแพง มีเพื่อนมากมาย

ทั้งหญิงทั้งชาย สัตว์น้อยนานา


หนูตัวนิด แมลงปอตัวน้อย

เจ้ากบเล็กจ้อย
จิ้งโกร่งเพื่อนยาสี่สหาย รักใคร่กันดี
เพราะแพงใจดี มีใจเมตตา

รักสัตว์เลี้ยง ไม่ทิ้งไม่ขว้าง
ทุกวันยามว่าง เล่นหัวเฮฮา


อ้าว..เอ๊ะ..ว้า..! ต้องเลิกแล้วซี
คุณพ่อเรียกนี่ ต้องรีบไปหา

ไปก่อนละ สวัสดีเกลอ
อยู่ดีนะเออ เดี๋ยวแพงกลับมา
ดีใจจัง พ่อชวนไปเที่ยว
ไร่นาป่าเขียว หนูแพงยิ้มร่า


พร้อมแล้วละ ทั้งเสบียงกรัง
ข้าวของรองนั่ง มา..ขึ้นรถมา
ผ่านเขตเมือง ตัดตรงตามทาง

ชานกรุงทุ่งกว้าง จุดหมายปลายนา
เพลินชมป่า ละเมาะหมู่ไม้
ดอกหญ้าฟ้าใส สวยงามนักหนา

โน่น..ขุนเขา โน่นนกเล่นลม
ผลัดชวนชี้ชม
กันตามประสา
เห็นทิวไม้ ชายไร่ริมทาง
ไม้บานลานกว้าง ดูดูเข้าท่า

จอดตรงนี้ แม่ว่าดีไหม
เอาซิตามใจ อยากพักเต็มประดา
อ่อ..อี๊..ออ แมลงปอปีกใส
มาได้ยังไง นะเจ้าเพื่อนยา
ดี..ดี๊..ดี ได้มีเพื่อนเล่น
กลางสายลมเย็น ทุ่งกว้างกลางนา
เดี๋ยวก่อนจ้ะ มานั่งพักก่อน
เหนื่อยหายคลายร้อน ค่อยเล่นดีกว่า


พ่อยิ้มแต้ แม่หยิบของข้าว
แพงเปิดกระเป๋า โอ๊ย..ตายละวา
มากันครบ หนู, กบ, ปอ, โกร่ง
ไหนให้อยู่โยง เฝ้าบ้านนี่นา

สี่สหาย บิดกายเผ่นแผล็ว
ไม่พูดด้วยแล้ว เผ่นหนีดีกว่า
แพงเอ๋ยแพง แข็งแรงกว่าใคร
เก่งจริงวิ่งไล่ ให้ทันสิวา

ก็ได้..ก็ได้ แพงวิ่งไล่ตาม
ทั่วทั้งสนาม สรวลเสเฮฮา

ดอกไม้บาน ริมธารน้ำใสโยกกิ่งเอนไกว   พริ้วไหวเริงร่า

ใกล้คนดี ชีวีสดใส
ชื่นฉ่ำหัวใจ เป็นของธรรมดา

เผลอวิ่งเล่น ไล่ตามสหาย
เดี๋ยวเดียวรอบกาย     หลายสัตว์ตามมา

 

มาแล้วค่ะ คุณพ่อคุณแม่
โอ๊ย..ตายแน่แน่ เป็นพรวนตามมา

เพื่อนทั้งนั้น นั่นเพื่อนนี่เพื่อน
ทิ้งทางกลางเถื่อน หวังร่วมชายคา

พ่อกับแม่ ได้แต่มองตา
ยิ้มพรายส่ายหน้า เอ้า..มาก็มา.






วันจันทร์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

เพลง [s] มวยมด




                           มดน้อยน้อยต่อยกัน ชกชิดชิดติดพัน
มุดมุดใช้หนวดดัน มันไม่กัด
ขานิดนิดเหยียดยัน แขนแย็ปแย็ปฉับพลัน
หัวเล็กเล็กเขกกัน มันคงท้า...

**มาประลองกันไหม ให้รู้สักที
ใครจะโดน ใครดี ใครเก่ง
มาลองดูสักครั้ง อย่างมดนักเลง
ลองจนยอมไปเอง ดีไหม...

มดน้อยน้อยต่อยกัน มุทะลุดุดัน
พิษเม้มมิดติดฟัน ไม่เคยกัด
พิษร้ายร้ายอย่างมัน ขืนคิดร้ายต่อกัน
แม้นยับยั้งไม่ทัน มันคงรู้

มาแรงเกินไปแล้ว ไม่แคล้วปางตาย
มาสบาย สบายดีกว่า
ใครจะเร็ว จะล้า แค่ท้าประลอง
ใครจะยอมเป็นน้อง เป็นพี่**

[s] จ้ำจี้...ดอกไม้ไทย [s]



จ้ำจี้...ดอกไม้ไทย

จ้ำจี้..มะลิวัลย์        นมสวรรค์ ชองระอา
ชะลูด เฟื่องฟ้า        สายหยุด มะลุลี

อินทนิล โปร่งฟ้า    โนรา บานบุรี
อัญชัน ปันหยี        การเวก ช้องแมว

ประดู่ กระดังงา        รกฟ้า นมแมว
ลำดวน เกด แก้ว    ติ้ว แต้ว นนทรี

อิน จัน คูน แค        บุนนาก สารภี
พิกุล จำปี         ศรีตรัง ลั่นทม

จ้ำจี้ดอกไม้ไทย     ตาใช้ ยายชม
คุณปู่เคยดม        หอมไปติดย่าเลย

จ้ำจี้...ดอกไม้ไทย

[s] เพลินเพลงอนุบาล [s]


๑. แมงมุม

แปดขาโย่งเย่ง
เดินโคลงเคลงอยู่บนหลังคา
แมลงวันถลันไปไถลมา
โอ๊ะ.. โอ๊ะ.. เสียท่า ติดใยแมงมุม.

๒. ปูขาเก
ปูขาเก เดินโซเซ เดินโซเซ
ตาซ้ายไม่เหล่ ตาขวาไม่เข
ทำไมเดินเซ เย้..เย เย้..เย..

๓. ลูกเป็ด กิ่ว..กิ๊ว..กิ่ว..กิ๊ว..กิ่ว..กิ๊ว..กิ่ว
ลูกเป็ดชักหิว อยากกินอาหาร
แม่เป็ดชวนลงลำธาร
สุดแสนสำราญ หาหอย ปู ปลา

๔. ลิง

ท่าทางดูคล้ายคล้ายคน
แต่แสนซุกซน เพราะว่ามันเป็นลิง

๕. แมลง บิน..บินไป..
แมลงมีไฝ บินไปเป็นหมู่
เอ๊ะ..เอ๊ะ นี่ผงอะไร
เกสรดอกไม้ ติดอยู่ในรูหู..

๖. แมวหง่าว
ปึงปัง ปึงปัง โปกเปก
เสียงโป๊กเป๊ก ดังมาจากครัว
นั่นแน่ เจ้าแมวสามตัว
เล่นกันในครัว โครมคราม..โปกเปก


๗. เดินเป็ด

เป็ดมันเดิน เดิน เป็ดมันเดิน เดิน
ดูแล้วเพลิดเพลิน มันเดินอย่างเป็ด
กิ๊บกับ..กิ๊บกับ..กิ๊บกับ..กิ๊บกับ


๘. ไข่ขอขา


ข.ไข่..ข.ไข่ ขอขา
อยากเดินตามหา แม่ไก่สักที
ข.ไข่ นับวันเดือนปี
รอขาดีดี จะได้ร้องจิ๊บ..จิ๊บ

๙. นกเขา
กรุ๊กกรู๊..กรุ๊กกรู๊.. นกเขาขันคู กรุ๊กกรู๊..กรุ๊กกรู๊
แม่นกตาหวาน บินผ่านมาหาคู่
ยินเสียงกรุ๊กกรู๊ อยู๋ไหนจ๊ะ..อยู๋ไหนจ๊ะ


๑๐. ลมพัดลมพัด ลมพัดฉิวฉิว
ใบไม้ปลิดปลิว หวิว หวิว ตามลม
ร่วงไป ร่วงไปเป็นผ้าห่ม


**********************
ฟังเพลงอนุบาลขุด "พระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง และ "ก.ไก่ ร็อกเก้ "


https://drive.google.com/drive/folders/16U8KgNm5uqGFjan0-kc9ljYnADsp65fC









โพสต์แนะนำ

สาระนิทาน ชุด ไม้ไทยใจดี 🍽 เรื่อง "ข.ข้าว ขาว ขาว"

เขียวเอย...เขียวพรมผืนใหญ่ ใครมาถักทอไว้ แลไกลสุดตา  เจียวเอย... ตัวฉันนั่นไง  ใบ ข้าว เขียวเขียว ยืนต้นเดี่ยวเดี่ยว  ร...