เมืองใดไร้ซึ่งสิ่งพึงมี...
ย่อมขาดไร้ศักดิ์ศรีและคุณค่า
เมืองใดไร้ผู้ควรบูชา
ก็ได้แต่รอเวลาที่ดับลง
เมืองใดไร้ซึ่งทหารหาญ
ก็รอวันแหลกลาญเป็นผุยผง
เมืองใดไร้ชื่อเรื่องซื่อตรง
จะเชิดหน้าทระนง...อย่าหวังเลย
เมืองใดไร้ธรรมเป็นอำนาจ
กลับยอมรับทรราชย์หน้าตาเฉย
ย่อมไม่อาจอยู่เย็นเหมือนเช่นเคย
เหลือแต่ความเฉยเมยในแววตา
เมืองใดไร้รักษ์มรดก
เหมือนนรกมาเยือนอยู่ตรงหน้า
ทั้งป่าไม้..ดินดำ..ลม..น้ำ..ฟ้า
เกลื่อนอาเพศเวทนาเสียทั้งนั้น
เมืองใดหมิ่นดนตรี..กวี..ศิลป์
ย่อมไร้สิ้นความงามและความฝัน
ประกาศซากเสื่อมทรามตามตามกัน
ยากรังสรรค์รมณีย์ที่ดีใด
เมืองใดไร้ผู้นำทำเพื่อชาติ
นอกจากทำเพื่อญาติ..เพื่อยิ่งใหญ่
เพื่อกอบโกย..เพื่อโกงกิน...ทุกถิ่นไป
เมืองนั้นย่อมบรรลัย..แน่นอน!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น