ใครบางคนอาจกำลังยืนหัวร่อ
แต่เรามีเหตุผลพอจะร่ำไห้
กับหลายสิ่งที่เห็นที่เป็นไป
ด้วยสมเพชประเทศไทยในยามนี้
เกิดวิบัติประหัตชาติถึงอาจล่ม
การโค่นล้มดำเนินเกินหลีกหนี
ภาพตำตาสารพัดสัตว์อัปรีย์
หมายราวีรัฐวอดมิเว้นวัน
เมื่อชั่ว..โง่..ดื้อ..บ้า..มากันครบ
โลกก็ถึงจุดจบทุกสิ่งสรรพ์
ราวชีวิตพลัดหลงถูกลงทัณฑ์
ตกนรกนิรันดร์ทั้งลืมตา
เหมือนกันหมด..มองทางไหนไร้ที่หวัง
โลกสูญพลังแห่งธรรมมานำหน้า
เกลื่อนโขยงโกงกันไปโกงกันมา
ปลุกระดมปัญญาแค่หายัด
ยังมีใครไว้ใจใครได้อีกหรือ
ในเมืองที่มีแต่มือถืออสัตย์
คอยถาโถมจับจ้องประลองงัด
ด้วยเล่ห์กลสารพัดสารพิษ
หลักที่เคยเป็นหลักกลับปักเลน
ลู่ระเนนเห็นระบอบชอบเป็นผิด
ผวากร่างวางก้ามวางความคิด
วิปริตโสมมถล่มซ้ำ
เมื่อนั่งนิ่งก็คือยอมพร้อมให้อยู่
เมื่อไม่สู้ก็คือยอมให้เหยียบย่ำ
เมื่ออยู่เฉยก็คือยอมพร้อมระยำ
ให้เสี้ยนตำใจหงอหงอวันต่อไป.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น