มาตราหนึ่ง..ประเทศไทยมิใช่หนึ่ง
แต่จะต้องแบ่งครึ่งให้ถึงสอง
และต้องมีตัวกูเป็นผู้ครอง
ตีตราจองของใหม่ใหม่ได้คล่องมือ
มาตราสอง..ต้องมีประชาธิปไตย
ในเงื่อนไข..ยอมตามและห้ามหือ
พร้อมยอมทนสนตะพายคล้ายกระบือ
แลกกับซื่อคืออด..คดคือรวย
มาตราสาม..ห้ามมีตุลาการ
ที่ประจานคนจัญไรไม่เล่นด้วย
มาตราสี่..รัฐสภาต้องเฮงซวย
ยกมือช่วยรัฐบาลทุกกรณี
มาตราห้า...โทษอาญายังมีได้
แต่ต้องดูหน้าใครให้ถ้วนถี่
มาตราหก..การค้าต้องเสรี
แต่กูมีสิทธิควบมารวบเอา
มาตราเจ็ด...บุคคลมีเสรีภาพ
ที่จะงาบ...ที่จะเลว...ที่จะเผา
มาตราแปด...การศึกษาแต่วัยเยาว์
มาตราเก้า...สิทธินับถือศาสนา
ให้เสรีถือผีป่าผีบ้าคลั่ง
มาตราสิบ...เรื่องการเงินและการคลัง
ต้องพร้อมพรั่งให้เบิกจ่ายได้ทุกครา
มาตราสิบเอ็ด...มีสิทธิจะชุมนุม
แต่อาจถูกจับกุมหรือขู่ฆ่า
มาตราสิบสอง...มีสิทธิเข้าถึงยา
แต่อาจมีปัญหาถ้าคุณจน
มาตราสิบสาม...พึงพิทักษ์ทรัพยากร
สัมปทานกูต้องก่อนไม่ต้องบ่น
มาตราสิบสี่...เสรีภาพส่วนบุคคล
ต้องอยู่บนพื้นฐานว่าลูกใคร
มาตราสิบห้า...บทเฉพาะกาล
แต่ให้ใช้ยาวนานถึงไหนไหน
คือให้กูมีอำนาจตลอดไป
จนกว่าชาติจะบรรลัยไปกับมือ.
เยี่ยมชมเพจ๐ https://www.facebook.com/RaPhiPhchra?ref=hl
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น