โลกสีขาวของหนูอยู่ที่ไหน
มันอยู่ในกระดาษวาดเขียนหนู
หรืออยู่ในชอล์คที่ถือในมือครู
หรือเป็นเพียงคำหรูหรูหนูเคยฟัง
โลกสีขาวอยู่ไหนหนูไม่เห็น
ตั้งแต่เช้าจรดเย็นไม่เห็นหวัง
เห็นแต่รอยขาดวิ่นอันภินท์พัง
กับคราบอันเกรอะกรังประดังประเด
ลับแววตาฝ่าสายลมจนคมกริบ
เพ่งกระพริบตามทางไม่ห่างเห
โลกวิมุติทรุดซวนแกมรวนเร
เหมือนพ่ายพับกับเสน่ห์แห่งโลกีย์
โลกสีขาวจึงวันนี้กลายสีหม่น
ฉาบทะเลผู้คนอยู่ทุกที่
เกลื่อนความหมองนองน้ำตาล้นราคี
เปล่งประกายความดีด้วยสีดำ
