
ฉันคือต้นไม้ธรรมดา
รูปร่างหน้าตาแบบกล้วยกล้วย
ไม่เคยรู้สึก รู้สา
ก็จริงนี่นา ฉันชื่อ...กล้วย
ฉันชอบบุกเบิกดงดอน
ตามป่าเมืองร้อน ป่าดิบเขา
ห่มดินให้แล้งหาย..คลายร้อนเร่า
ปลุกพืชหลายเหล่า มาเป็นเพื่อนคุย
จากป่ามาเคียงรั้วบ้าน
ยืนอยู่เหย้า ประจำยาม
พร้อมพวกพี่น้อง..เพื่อนน้ำ
กำหนดนามแตกต่างกันไป
กล้วยหอม กล้วยน้ำว้า กล้วยตานี
กล้วยมณี กล้วยหักมุก กล้วยไข่
กล้วยนาก กล้วยเล็บมือ กล้วยน้ำไท
กล้วยใต้ กล้วยส้ม กล้วยหอมจันทร์
ฉันเกิดใต้ดิน และโตใต้ดิน
แต่ชาวบ้านร้านถิ่น มักเข้าใจกันผิด
เพราะฉันรักน้ำ เพราะฉันรักชีวิต
เพราะว่าฟ้าลิขิต ให้มีชีวิตล้มแล้วลุก
ล้มทุกครั้งจึงปลุก ลุกขึ้นแตกตาต้น
ภายใต้ดินสีหม่น ผองผู้คนเรียกว่า “เหง้า”

พอได้เวลา...ก็เติบกล้า แตกหน่อ
สร้างต้นกำมะลอ
ล้อโลกด้วย“กาบใบ”
ซ้อนทำกันจนแกร่ง พอยืนแรงเป็นต้น
ไว้สร้างดอก ออกผล บนแผ่นดินกว้างใหญ่
แล้วประแป้งแต่งตัว จนถ้วนทั่วผ่องใส
ทั้งใต้ก้าน ใต้ใบ
ก่อนคลี่ออก รับแดด รับลม
ฉันมีใบเลี้ยงเดี่ยว มีเส้นใบเดียวแตกจากก้าน
เรียงเป็นแนวขนาน ตลอดก้านทั้งสองฝั่ง
คล้ายใบพายหรือขนนก ที่หยิบยกขึ้นวางตั้ง
เอนตรงปลายหงายหลัง ทุกฟากฝั่งลำต้น
อ้อ! ขอบอกอีกหน ที่เรียกว่า “ต้น”....ปลอมนะ

ก็ใช่น่ะซี...เพราะฉันมีต้นปลอม
จึงต้องรัก ต้องถนอม ให้ได้อยู่ยืนนาน
เลยสร้างใบใหญ่ ใหญ่ เอาไว้เป็นทหาร
ไว้เป็นเมืองหน้าด่าน คอยเป็นฐานรอท่า
พัดมาสิ..ลมแรง! ตกมาสิ..ฝนกล้า!
ฉันจะยอมเหนื่อยล้า พร้อมจะฉีกใบรับ

ราวราวเดือนแปด หรืออย่างมากหนึ่งปี
ถึงวันดีคืนดี ฉันก็แตก “ปลี” ปุบปับ
ทิ้งช่อห้อยย้อยลง แหวกดงใบช้ำชอก
“ดอกย่อย” ทรงกระบอก ซ่อนใต้ “ใบประดับ”
ปลายดอกออกเป็นแฉก แยกพอเห็นเกสร
ส่งกลิ่นหอมอ่อนอ่อน ชวนภมรมาซับ
“น้ำต้อย” ตกเต็มที่ นกกินปลีมาจับ
มาดื่มลิ้มชิมรับ กำซาบพอรู้รส
จากดอกจึงออกผล
ฉันสู้เติบโต..สร้างตน
จนออกผลทั้งที
เลยรวมผลกันเป็น “หวี”
หลายหลายหวี เรียกว่า “เครือ”
ฉันมันมีนิสัย ค่อนไปทางเอื้อเฟื้อ
เลยให้ลูกจนไม่เหลือ เผื่อให้พอแค่ครั้งเดียว
ก่อนยืนต้นแห้งเหี่ยว...อ่อนพับ...โรยรา...
ว่าถึงการรับใช้ ฉันเกือบไม่มีโทษ
ผล..มากด้วยคุณประโยชน์ ถูกหลักโภชนาการ
ทั้งเป็นยาฝาดสมาน แก่กระเพาะ ลำไส้
แกนกลางต้นขาวขาว ทำแกงลาว แกงเลียง
ปลี..แทนผักเครื่องเคียง แนมกับน้ำพริกได้
ใบตอง..ห่อขนม กาบ..บ่มใช้ทำเชือก
ยาง..จากต้น ใบ เปลือก ใช้ห้ามเลือด ห้ามไหล
พืชอเนกประสงค์ ทุกส่วนคงใช้ได้
ทั้งสด..แห้ง..เป็น..ตาย ประโยชน์ใช้ ประหยัดชัด
ฉันเกิดมาเพียงเพื่อให้
เกิด..แก่..เจ็บ..ตาย..ประสากล้วย
ล้มแล้วลุกขึ้นแทงหน่อใหม่
แทนที่ต้นตาย...แบบกล้วย..กล้วย.
https://planetpt.blogspot.com/2012/04/blog-post.html#more [ข ข้าว ขาวขาว]
https://planetpt.blogspot.com/2010/05/blog-post_28.html [ไผ่น้อย ธรรมดา]

ชุด "ไม้ไทยใจดี" นี้ เขียนในลักษณะกลอนหัวเปิดคล้ายกับลีลาของกลอนลำตัด จุดประสงค์อยากให้ผู้อ่านโดยเฉพาะเด็ก ๆ รู้จักคุณค่าของ"ไม้ผู้ให้" เหล่านี้ผ่านเรื่องราวชีวิตโดยเจ้าตัวเป็นผู้เล่าเอง เดิมตั้งใจจะเขียนเรื่อง "บัว"อีกเรื่องเพื่อประกอบกันเป็นชุดประกอบด้วย ไผ่...กล้วย..ข้าว และ บัว แต่สุดท้ายเรื่องบัวก็ยังไม่ได้เขียน เพราะหาโอกาสไปทำความรู้จักใกล้ชิดไม่ได้สักที...
ตอบลบกลอนเพราะมากกก ๆ
ตอบลบขอบคุณครับ...
ลบหนี่งในงานนิทานชุด "ไม้ไทยใจดี" โดยสนพ.ปลาตะเพียนมอบหมายให้คุณสุวัฒน์ สุภาพ เขียนภาพประกอบ....
ตอบลบ